Annemiek heeft een mantelzorgpauze door de inzet van steunouders
Annemiek (51) is de moeder van Johan (9). Johan heeft veel energie. Toen hij bijna 6 jaar oud was bleek dat hij ADHD had. Inmiddels heeft Johan ook medicatie waardoor hij zich beter kan concentreren op school. Annemiek heeft geen familie en in de buurt waar zij woont, wonen geen bekenden die haar kunnen ondersteunen. Annemiek is gescheiden van de vader van Johan en hij woont niet in de buurt.
Via de wijkcoach hoorde Annemiek van steunouder. De wijkcoach vertelden haar dat een “steunouder” een dagdeel per week leuke activiteiten doet met je kind, zodat jij als ouder even vrij bent.
Annemiek moest even wennen aan het idee dat Johan op woensdagmiddag bij iemand anders zou zijn. Schuldgevoel speelt in eerste instantie een grote rol en zorgt voor een drempel om te gaan bellen. Bij Mee Gelderse Poort had zij een gesprek en Annemiek vertelde aan de coördinator van steunouder haar verhaal. Daar werd ze gerust gesteld dat het juist heel goed voor Johan is dat hij een fijne plek heeft en Annemiek even tijd voor zichzelf kan nemen. Steunouder is toen op zoek gegaan naar matchende steunouders en vond Mark en Suus.
Mark en Suus wilden graag klaar staan voor kinderen en zagen het project steunouder. Dat paste goed en ze hebben hun werktijden aangepast en de woensdagmiddag vrij genomen om steunouder te zijn.
Inmiddels gaat Johan iedere woensdagmiddag naar Mark (56) en Suus (53). Mark en Suus halen Johan dan op van school en Johan speelt dan vaak in de besloten achtertuin van het huizenblok en heeft daar al nieuwe vrienden gemaakt. Het begon bij woensdagmiddag, maar inmiddels eet Johan ook het avondeten mee met Mark en Suus. Johan lust niet alles en Mark en Suus houden hier rekening mee met de maaltijd. Soms zit er een ander sausje bij de pasta en moet Johan hier aan wennen, maar zegt hij ook: “Dit is eigenlijk heel lekker”
Voor Annemiek is ook dit moment een stukje respijt. Annemiek kan op woensdagavond eten wat ze lekker vind. Zo heeft ze al een heerlijke zuurkoolschotel gegeten of maakt ze het zichzelf makkelijk. Steunouder helpt Annemiek de mantelzorg vol te houden. Op woensdag slaapt ze bij, winkelt, gaat wat leuks met vriendinnen doen en hoeft ze even niet op de tijd te letten. Ze zegt: “Het is echt een verwendag”. Johan durft nu meer, ik heb geleerd om meer los te laten en ik ben blij met Mark en Suus: “we hadden elkaar anders nooit leren kennen zonder steunouders”
Annemiek zegt: “Het is een wereld van verschil” en ook Mark en Suus zeggen: “Ook voor ons is het een wereld van verschil”. Doordat Johan al vrienden heeft in onze buurt, is het bij ons nu op woensdagmiddag de zoete inval”. Er wonen veel kinderen in ons buurtje die gebruik maken van de besloten achtertuin en vanaf de eerste woensdag bij ons ging Johan na het lunchen al de tuin in en spelen. Johan heeft veel vrienden gemaakt en soms staan er 10 kinderen bij ons binnen. Suus verteld: “1 keer hielden ze met alle kinderen een modeshow en was ik de jury. De kinderen hebben zich uren vermaakt. We gaan ook weg zoals naar de leuke linde en Mark is met Johan naar de VSM stroomtreinen geweest in Beekbergen. Ze kwamen vol verhalen terug”.
In het begin moest Annemiek wel wennen om los te laten. Ze vond het lastig om niet te appen. Maar na een tijd was het vertrouwen van alle kanten opgebouwd en nu zegt Annemiek: “ik hoor niks dus het is goed.” Johan heeft niet alleen fijne steunouders erbij gekregen maar ook veel nieuwe vrienden. Dinsdagavond zegt hij al: “Yes, morgen is het woensdag”. Mark en Suus zijn er voor hem, hij wordt gezien, gehoord en het vertrouwen is er gewoon. Johan zegt” Mark is heel slim, hij kan me helpen met de computer” en over Suus zegt hij: “Suus is zorgzaam en lekker maf” Mark en Suus zeggen weer over het bezoek van Johan: “voor ons is Johan en zijn komst het hoogtepunt van de week!”
Ik kan het iedere ouder aanraden!