Veel mantelzorgers realiseren zich niet dat ze mantelzorger zijn. De zorg voor een naaste met een ziekte of beperking hoort er in hun beleving ‘gewoon bij’ of ontstaat vaak sluipenderwijs. Om goed voor je kennis of buur te kunnen zorgen, moet je ook goed voor jezelf zorgen. Dat begint ermee dat je je bewust wordt van het feit dat je een mantelzorger bent.
Het is belangrijk je eigen grenzen te leren kennen en deze ook aan te geven. Mantelzorgers houden de zorg vaak een hele lange tijd alleen vol. Totdat ze merken dat het eigenlijk niet meer gaat. De drempel om de stap naar het vragen van hulp te maken is op dat moment erg groot. Loop je door de zorg als mantelzorger tegen je grenzen aan en heb je hulp nodig? Bespreek dit dan met je huisarts. Deze kan je doorverwijzen naar een psycholoog die je kan helpen met de situatie om te gaan en de juiste keuzes te maken. Voor fysieke hulp en meedenken over het geven van de ondersteuning en zorg kun je terecht bij het Wmo loket van de gemeente en het Wijkteam. En natuurlijk kan ook MVT hulp bieden.
Terug naar 'ik zorg voor mijn kennis of buur'